skip to main | skip to sidebar

al terrat

te, pastas, el silencio del desierto y una brisa lunar

martes, 27 de febrero de 2007

la setmana passada volia parlar i no tenia internet. Hui torne a tindre ordinador però no tinc temps, espere que demà siga un dia més tranquil i contar coses.

una forta abraçada a tothom
Publicado por yo el 2/27/2007 09:24:00 p. m.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Entrada más reciente Entrada antigua Inicio
Suscribirse a: Enviar comentarios (Atom)

Archivo del blog

  • ►  2009 (5)
    • ►  julio (1)
    • ►  junio (2)
    • ►  marzo (1)
    • ►  febrero (1)
  • ►  2008 (7)
    • ►  diciembre (3)
    • ►  octubre (1)
    • ►  marzo (1)
    • ►  febrero (2)
  • ▼  2007 (58)
    • ►  diciembre (1)
    • ►  noviembre (4)
    • ►  octubre (3)
    • ►  septiembre (1)
    • ►  julio (5)
    • ►  junio (5)
    • ►  mayo (6)
    • ►  abril (6)
    • ►  marzo (7)
    • ▼  febrero (8)
      • la setmana passada volia parlar i no tenia interne...
      • recomanava a tothom tancar els ulls i caminar sens...
      • pels carrers de barcelona
      • poc a poc, de mica en mica vaig avançant. Mi sueño...
      • tot nou, el tren que arriba tard, sants que és una...
      • l'amor segons baricco
      • anoche me acecharon infinidad de miedos e incertid...
      • poco a poco abandonamos los desiertos donde nos in...
    • ►  enero (12)
  • ►  2006 (12)
    • ►  diciembre (12)

Datos personales

yo
un boig que navega per la por amb un vaixell pintat de mentides
Ver todo mi perfil

els altres espais

  • les llunes de miranda
  • el lloc de paula
  • poesiasalvaje
  • el blog de jordi
  • mirall sonor